Vanochtend was een unicum, we hadden zowaar de tijd om tijdens het gezamenlijk ontbijt een gezellig muziekje op te zetten en rust te ervaren. Dit omdat we eerder wakker waren geworden dan normaal. En dan denk ik waarom doen we dit niet elke ochtend op deze manier?
Het normale ritueel is dat de een alvast op staat en de kinderen aan het ontbijt zet. En ik kan je verklappen dat ik niet diegene ben. Een dag zonder douche aan de start is als een potje voetbal zonder bal. Dat wordt hem gewoon niet voor mij. Als avondmens heb ik moeite met opstaan en elk half uurtje slaap extra in die ochtend is mooi meegenomen. Ik heb wel eens gehoord dat die slaap toch wel belangrijk is;).
Het gevolg is dat ik opsta als het echt niet meer anders kan en dan begint het haastritueel. Kinderen opdrijven en een afgewisseld aandeel in de ochtend taken die mijn man en ik oppakken. Ik dacht het opstaan dilemma opgelost te hebben door ondernemer te worden, maar toen had ik nog niet bedacht dat er kinderen met schooltijden roet in het eten zouden gooien.
En dan was er vanochtend weer eens zo relaxe ochtend doordeweeks en denk ik waarom doe ik dit niet altijd. Ik neem me plichtig voor mijn wekker eerder te zetten de volgende ochtend. Totdat de avond komt, ik ga slapen en mijn wekkertje toch weer een half uurtje later zet.. Het zal een eeuwige strijd blijven ben ik bang.
Welke gewoonten vind jij lastig te doorbreken?